Studi Kata
mengengkeng (root: kengkeng)
mengengkeng [KAMUS BESAR BAHASA INDONESIA]
keng·keng /kéngkéng/ n tiruan bunyi dengking anjing: semalaman saya mendengar -- anjing yg diikat itu;
me·ngeng·keng v mendengking-dengking (tt anjing)
keng·keng /kéngkéng/ n tiruan bunyi dengking anjing: semalaman saya mendengar -- anjing yg diikat itu;
me·ngeng·keng v mendengking-dengking (tt anjing)
