Boks Temuan| (0.30810791666667) | (Mzm 118:25) |
(ende: menjelamatkan kami) Perkataan Hibrani berbunji: hosji'anna". Kemudian mendjadi pekik dan masih sekarang dipakai dalam ibadat Geredja (Sanctus!). |
| (0.30810791666667) | (Mzm 119:17) |
(ende: aku akan hidup) Hidup disini dan dalam banjak ajat lain dari mazmur ini ialah bukannja hidup djasmani sadja, melainkan pada chususnja hidup menurut Taurat, hidup beragama jang baik. |
| (0.30810791666667) | (Mzm 119:19) |
(ende) Tuhan adalah tuan rumah (dunia) dan manusia seorang asing sadja. Ia tidak tahu akan adat-istiadat (Taurat), hingga tuan rumah itu (Allah) harus mengadjarnja. |
| (0.30810791666667) | (Mzm 119:109) |
(ende) Naskah Hibrani berbunji: "njawaku ditanganku". Dan itu berarti tetap dalam bahaja maut (lih. Hak 12:3; 1Sa 19:5; Ayu 13:14). |
| (0.30810791666667) | (Mzm 127:4) |
(ende) Sebagaimana anak2-panah melindungi lasjkar dalam perang, demikian anak jang banjak membela ajahnja didepan pengadilan. pada pintu2-gerbang kota diadakan segala perkara umum dan djuga pengadilan. |
| (0.30810791666667) | (Mzm 136:1) |
(ende) Lagu pudjian ini (Maz 136:1-3,24) berbentuk "litani" dan menjerupai Maz 135 dan Sir 51:12 (Naskah Hibrani). Dengan singkat diingatkan keadjaiban2 Allah, jakni: pentjiptaan (Maz 136:4-9), pengungsian Israil dari Mesir serta perdjalanannja dipadang (Maz 136:10-15), perebutan negeri Kena'an (Maz 136:16-22) dan perlindunganNja selandjutnja (23-24) dan achirnja penjelenggaraan Allah jang umum (Maz 136:25). Disebut oleh orang2 Jahudi: "Hallel Besar". |
| (0.30810791666667) | (Mzm 139:20) |
(ende) Orang ini berlaku munafik. Mereka menjalahgunakan agama untuk menipu dan berbuat djahat; bersumpah demi hal2 jang sutji untuk memperdajakan. Tetapi ajat ini tiada djelas dalam naskah Hibrani. |
| (0.30810791666667) | (Mzm 147:1) |
(ende) Beberapa terdjemahan kuno, seperti terdjemahan Latin, membagikan mazmur ini atas dua, walaupun satu sadja. Tiga kali ber-turut2 Allah dipudji dan diluhurkan: Sebagai Pentjipta jang memulangkan kaum buangan dan mendirikan Jerusjalem pula (Maz 147:1-6), sekali lagi sebagai Tuhan alam, jang menjajangi orang2 jang takut kepadaNja (kaum buangan?) (Maz 147:7-11), dan untuk ketiga kalinja sebagai Pengurus alam jang memulihkan nasib Jerusjalem dan memberi TauratNja kepada bangsa terpilih (Maz 147:12-20). |
| (0.30810791666667) | (Mzm 147:15) |
(ende) Menurut bajangan kesusasteraan, es hudjan, angin dsb. tersimpan dalam gudang2 diatas langit dan pada waktunja dikirimkan oleh Allah sebagai pesuruhNja. |
| (0.30810791666667) | (Ams 2:17) |
(ende: Perdjandjian Allah) ialah perkawinan, jang dianggap sebagai sesuatu jang sutji dan tetap, seperti perdjandjian dengan Tuhan. Sebab itu perkawinan itu dilindungi Allah. |
| (0.30810791666667) | (Ams 2:21) |
(ende: tanah) ialah tanah nenek-mojang atau Palestina. Dan mendiami tanah itu berarti hidup dalam kesedjahteraan. Jang dimaksudkan disini buka surga atau dunia baka. |
| (0.30810791666667) | (Ams 4:3) |
(ende) Maksudnja: iapun, jakni guru kebidjaksanaan, menerima adjaran dari nenek-mojang. Adjaran kebidjaksanaan adalah suatu warisan, jang patut dipelihara dan disampaikan kepada keturunan. |
| (0.30810791666667) | (Ams 12:23) |
(ende) Orang bidjaksana menjembunjikan pengetahuan sampai dapat berguna. Pada tempat dan pada waktunja akan dinjatakannja, tetapi tidak dengan tiada alasan jang tjukup. |
| (0.30810791666667) | (Ams 13:8) |
(ende) Maknanja: seorang kaja dipaksa membajar tebusannja, pada hal si miskin tak dipaksa dan tak diganggu, oleh sebab tak sanggup membajar. Suatu keuntungan kemiskinan! |
| (0.30810791666667) | (Ams 19:2) |
(ende) Maksudnja: Biarpun orang tak dihukum karenanja, tetapi ingin akan jang djahat sudah salah dan dosa. apalagi bila ia, terdorong oleh nafsunja, pun melakukan jang djahat itu. |
| (0.30810791666667) | (Ams 25:23) |
(ende) Angin itu tiada diketahui tempat asalnja, dan demikianpun orang tak tahu darimana berasallah umpat itu. Namun ke-dua2nja menghasilkan akibatnja. |
| (0.30810791666667) | (Ams 30:15) |
(ende) Pepatah2 bilangan. Ialah suatu djelas kesusasteraan jang chusus dan jang lama berlangsung pada bangsa Israil dan pada bangsa2 lain disekitarnja. Dalam ajat pertama suatu angka dikemukakan dan dalam ajat kedua angka jang berikut. Selandjutnja hal2, orang2, keadaan2, jang djumlahnja sesuai dengan angka jang terachir, dibitjarakan. Maksud keseluruhannja ialah menarik perhatian pada semua hal itu. Biasanja berdasarkan pengalaman sadja dan pepatah2 ini tak berisi adjaran kesusilaan. Pepatah2 bilangan terdapat: Sir 23:16; 25:7; 26:5; 26:28; 50:25; Ams 6:16-17; Ayu 5:19; 40:5; Pengk 11:2. |
| (0.30810791666667) | (Pkh 1:11) |
(ende) Ajat ini menerangkan mengapa orang tak dapat berkata: "adalah baru ini". Sebab orang tidak ingat akan semuanja, jang dahulu terdjadi dan sudah pernah ada. |
| (0.30810791666667) | (Pkh 3:15) |
(ende: jang dikedjar) ialah barang jang hilang dan diikuti sesuatu jang lain se-akan2 dienjahkan, dikedjar olehnja. Lalu Allah "mentjarinja", ialah dengan mendjadikan jang sama pula! |
| (0.30810791666667) | (Pkh 3:19) |
(ende) Si Pengchotbah tahu baik2 akan perbedaan antara manusia dan binatang. Tetapi kesudahan ke-dua2nja adalah sama sadja. Ia belum tahu akan dunia baka. |
