Hasil pencarian 1881 - 1900 dari 3748 ayat untuk
Ialah
(0.008 detik)
Pindah ke halaman:
Pertama
Sebelumnya
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
Selanjutnya
Terakhir
Urutkan berdasar:
Relevansi | Kitab
Boks Temuan| (0.31231025454545) | (Mzm 15:4) | (jerusalem: orang yang tersingkir) Ialah orang fasik yang disingkirkan, dibuang oleh Tuhan |
| (0.31231025454545) | (Mzm 65:5) | (jerusalem: perbuatan-perbuatan yang dahsyat) Ialah apa yang dikerjakan Tuhan untuk memberi kesuburan tanah dan panen. Begitulah Allah mengabulkan permohonan umat. Ini menyatakan keadilan Allah, oleh sebab mewujudkan janji dan perjanjian yang diikat dengan umat. Semuanya itupun mewujudkan keselamatan umat |
| (0.31231025454545) | (Mzm 87:4) | (jerusalem: Aku) Yang berbicara di sini ialah Tuhan sendiri |
| (0.31231025454545) | (Mzm 118:22) | (jerusalem: Batu yang dibuang) Ialah umat Israel yang ditolak setelah kembali dari pembuangan oleh Tuhan dipilih menjadi "batu penjuru" (atau: batu sendi), yaitu batu utama dalam gedung ialah umat Allah yang baru. Ayat ini diterapkan pada Mesias dan pada Yesus, bdk Yes 28:16; Mat 21:42+; Kis 4:11; Rom 9:32; 1Pe 2:4 dst; Ef 2:20; 1Ko 3:11. |
| (0.31231025454545) | (Kid 2:7) | (jerusalem: demi kijang-kijang....) Latar belakangnya ialah hidup para gembala, bdk Kid 2:9 dan Kid 2:17. Sementara ahli berpendapat bahwa kata Ibrani sebaot (kijang-kijang) dan ayalot (rusa-rusa betina) menyembunyikan nama Allah: Elohe sebaot (Allah belantara, sementara alam), ialah Allahnya Israel TUHAN. Tetapi dalam sebuah lagu keduniaan orang tidak mau dengan jelas mengungkapkan nama yang kudus itu. Hanya tafsiran ini sukar dipertahankan. |
| (0.31231025454545) | (Yes 43:27) | (jerusalem: Bapa leluhurmu) Yang dimaksud ialah Yakub, bdk Yes 43:22. ia dikecam di sini. Ini sesuai dengan sebuah tradisi yang terdapat dalam Hos 12:3-4 juga, tetapi tidak ditemukan dalam kitab Kejadian, bdk Kej 27:36 |
| (0.31231025454545) | (Yer 10:3) | (jerusalem: yang disegani bangsa-bangsa) Dalam naskah Ibrani tertulis: ketetapan-ketetapan bangsa-bangsa (atau: adat-istiadat bangsa-bangsa). Mungkin naskah Ibrani perlu diperbaiki seperti terjadi dalam terjemahan Indonesia ini. "Yang disegani bangsa-bangsa" ialah berhala-berhala. Kalau naskah Ibrani dipertahankan maka yang dimaksud ialah aturan-aturan keagamaan yang dituruti bangsa-bangsa lain: bdk 2Ra 17:8. |
| (0.31231025454545) | (Yer 50:21) | (jerusalem: Majulah...) Perintah itu ditujukan kepada mereka yang menyerbu Babel |
| (0.31231025454545) | (Yeh 19:2) | (jerusalem: katakanlah begini) Bab Yeh 19:1-14 adalah sebuah sajak berupa ratapan (istilah Ibraninya: qina) yang memakai irama khusus; tiap-tiap ayat terdiri atas dua larik yang tidak seimbang. Bdk Yeh 26:17-18; 27:3-9,25-36. selebihnya sajak ini memakai bahasa kiasan yang maksudnya di sana sini kurang jelas |
| (0.31231025454545) | (Dan 11:5) | (jerusalem: raja negeri Selatan) Ialah raja Ptolomeus I Soter (th 306-285 seb Mas), raja pertama dari wangsa kerajaan yang berbangsa Yunani di negeri Mesir |
| (0.31231025454545) | (Hos 14:3) | (jerusalem: buatan tangan kami) Ialah berhala-berhala. Menolak berhala juga berarti: menolak pemujaan berhala yang tidak kecuali percaya pada perjanjian-perjanjian dengan negara-negara asing (Asyur) dan pada kekuatan militer (kuda, ialah pasukan kereta perang). Dahulu memang kepercayaan pada Tuhan diganti dengan kepercayaan pada "dewa" semacam itu. Tetapi hanya Tuhan saja Penyelamatan Israel. Bdk Hos 8:9+; Yes 30:1-5; 31:1-3. |
| (0.31231025454545) | (Am 6:14) | (jerusalem: suatu bangsa) Yaitu bangsa Asyur |
| (0.31231025454545) | (Rm 1:14) | (jerusalem: orang Yunani) Kalau "orang-orang Yunani" diperlawankan dengan "yang bukan Yunani" (Yunaninya: barbaroi), maka yang dimaksudkan ialah semua orang yang beradab, termasuk orang-orang Roma (yang sudah mengambil alih kebudayaan Yunani); kalau "orang Yunani" dipertentangkan dengan "orang Yahudi", maka yang dimaksudkan ialah semua orang kafir, bukan Yahudi, Rom 1:16; 2:9-10; 3:9; 10:12; 1Ko 1:22-24 dll. |
| (0.31231025454545) | (Rm 6:7) | (jerusalem) Ayat ini dapat ditafsirkan dengan dua cara. Yang pertama sbb: Oleh karena sudah kehilangan alat dosa, ialah tubuh-dosanya, Rom 6:6, dan oleh karena tidak lagi "dalam daging", Rom 8:9, maka manusia pada dirinya sudah dibebaskan dari dosa, bdk 1Pe 4:1. Cara kedua ialah: Manusia bebas dari dosa sesuai dengan dalil hukum ini: kematian orang yang bersalah menghentikan perkara pengadilan, bdk Rom 7:1. |
| (0.31231025454545) | (1Kor 12:8) | (jerusalem: berkata-kata dengan hikmat) Ini kiranya tidak lain dari kemampuan untuk menjelaskan kebenaran-kebenaran paling tinggi dari agama Kristen mengenai kehidupan ilahi dan kehidupan Allah di dalam diri kita, ialah "ajaran sempurna" yang disebutkan dalam Ibr 6:1. Lihat juga 1Ko 2:6-16 |
| (0.31231025454545) | (Flp 3:19) | (jerusalem: Tuhan mereka ialah perut mereka) Apa yang dimaksudkan ialah orang yang mentaati macam-macam aturan tentang makanan halal dan haram, tahir dan najis, yang terutama dalam agama Yahudi sangat penting, Ima 11; bdk Rom 14; 16:18; Gal 2:12; Kol 2:16,20 dst; Mat 15:10-20 dsj; Mat 23:23-26; Kis 15:20 |
| (0.31231025454545) | (1Tes 5:4) | (jerusalem: hari itu) Dengan berkata "Hari itu" (bdk 1Ko 1:8+) tanpa tambahan makna kata itu mudah bergeser. Terang dan hari (siang), ialah waktu jaga, diperlawankan dengan kegelapan dan malam, waktu tidur (di sini bukan bermakna "mati" seperti dalam 1Te 4:13 dst). Demikianpun "anak-anak terang" ialah orang Kristen diperlawankan dengan "anak-anak kegelapan". Bdk Yoh 8:12+. |
| (0.31231025454545) | (1Yoh 4:13) | (jerusalem: RohNya) Karunia ialah Roh Kudus dinubuatkan bagi zaman terakhir, Kis 2:17-21,33. Roh itu dicurahkan ke dalam hati, Rom 5:5+; 1Te 4:8, lalu menghasilkan kepastian mendalam mengenai apa yang diberitakan para rasul dari luar, 1Yo 5:6-7; bdk Kis 5:32. Yang dimaksudkan di sini ialah kenyataan bahwa orang yang percaya menjadi anak Allah, Rom 8:15-16; Gal 4:6. |
| (0.2821748) | (Est 4:17) |
(ende) [17e-g] Ajat2 ini menafsirkan kelakuan Mordekai setjara lain daripada Est 3:2. [17o] Pikiran jang merupakan latar belakang teks ini ialah: musuh2 Israil ditugaskan oleh Allah untuk menghukum umatNja. Tetapi mereka meliwati batas dan tidak sadar akan kedudukannja sebagai alat Allah se-mata2. Karena itu mereka sendiri dihukum. |
